ΑΠΟΨΕΙΣ
ΟΗΕ, περιβάλλον, πλανήτης
Η κλιματική αλλαγή που προξενεί πλημμύρες και καύσωνες και πυρκαγιές καθώς και καταστροφές στα καλλιεργήσιμα εδάφη -και επομένως πείνα- κλπ. κλπ. οφείλεται στο φαινόμενο του θερμοκηπίου και το φαινόμενο του θερμοκηπίου οφείλεται στην εκπομπή ρύπων, κυρίως διοξειδίου του άνθρακα.
Το 95% των ειδικών επιστημόνων παγκοσμίως λίγο-πολύ συμφωνούν στην ως άνω διάγνωση και στην ερμηνεία που αποδίδει το πρόβλημα στις ανθρώπινες δραστηριότητες, κυρίως στην κατανάλωση ενέργειας που προέρχεται από ορυκτά καύσιμα όπως ο λιγνίτης, το φυσικό αέριο και προ πάντων το πετρέλαιο. Το πετρέλαιο που, σύμφωνα με επιστημονικούς υπολογισμούς, πρόκειται να εξαντληθεί πάνω-κάτω σε μια γενιά (30 χρόνια), προλαβαίνει ωστόσο να κάνει τρομερές καταστροφές στον πλανήτη Γη. Δεν είναι η μοναδική πηγή αερίων του θερμοκηπίου, είναι όμως η χειρότερη.
Αυτό είναι το αντικείμενο της έκκλησης της Διακυβερνητικής Επιτροπής του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή που χτύπησε συναγερμό εσχάτως με στόχο την αφύπνιση και επείγουσα δραστηριοποίηση των κοινωνιών των ανθρώπων, των κυβερνήσεων, των κινημάτων κ.λπ. πριν να είναι πολύ αργά.
• Πόσο επείγουσα είναι η ανταπόκρισή μας στην έκκληση του ΟΗΕ;
Ο ΟΗΕ μιλάει για ένα περιθώριο 12 χρόνων(!) όλο κι όλο πριν από την καταστροφή που συνεπάγεται η υπέρβαση της μέσης θερμοκρασίας του πλανήτη πάνω από 1,5 βαθμό Κελσίου. Η Συμφωνία του Παρισιού προβλέπει 2 βαθμούς, ενώ -κατά τους επιστήμονες- ακόμα και το 1,5 είναι πολύ. Ωστόσο ο Τραμπ και γενικά οι φορείς του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού -που δεν διανοούνται έναν κόσμο χωρίς οικονομική μεγέθυνση- θεωρούν ακόμα και το 2 λίγο, εξ ου και η απόσυρση της υπογραφής των ΗΠΑ από τη Συμφωνία του Παρισιού.
• Τι πρέπει να κάνουμε;
1. Προσφυγή στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ) -κυρίως ανεμογεννήτριες και φωτοβολταϊκές εγκαταστάσεις- είναι το πιο σημαντικό μέτρο, αφού οι εκπομπές τους σε αέρια του θερμοκηπίου είναι μηδενικές. Επιπλέον είναι οικονομικές αλλά και διαχειρίσιμες από τις τοπικές κοινωνίες, κάτι πολύ σημαντικό για πολλούς λόγους, οικονομικούς αλλά και κοινωνικούς.
2. Υιοθέτηση της βιολογικής γεωργίας (η χημική γεωργία -το διαβόητο φιάσκο της πράσινης επανάστασης της δεκαετίας του ’70- καταστρέφει ανεπανόρθωτα τα χωράφια). Οι κυβερνήσεις πρέπει -αν χρειαστεί- να επιδοτούν τη βιολογική, όχι πάντως τη χημική γεωργία, όπως συμβαίνει κάτω από την πίεση εταιρειών που παράγουν χημικά λιπάσματα και φάρμακα. Μια τέτοια αλλαγή πολιτικής θα αντιμετωπίσει πολύ πιο αποτελεσματικά τόσο τη σημερινή πείνα όσο και τον λιμό που θα ακολουθήσει μια ενδεχόμενη αποτυχία στις προσπάθειες των κοινωνιών του ανθρώπου να τιθασεύσουν την κλιματική αλλαγή.
3. Αποτροπή της καταστροφής των οικοσυστημάτων
Το πιο μεγάλο σκάνδαλο σε παγκόσμια κλίμακα είναι ο Αμαζόνιος και σε πανελλήνια κλίμακα η Χαλκιδική. Ακόμα χειρότερη μοίρα θα έχει η Ηπειρος, αν οι έρευνες «ευοδωθούν» και βρεθεί πετρέλαιο, οι εκπομπές και τα απόβλητα του οποίου, εκτός της καθοριστικής συμβολής στην κλιματική αλλαγή, συντελούν καίρια σε μη αναστρέψιμες εξαφανίσεις οικοσυστημάτων και πολιτισμών καθώς και ειδών ζωής.
• Πόσο σοβαρά ανταποκρίνονται οι λαοί, οι εξουσίες και τα ΜΜΕ σε όλα αυτά;
Θα έλεγα ελάχιστα. Θα περίμενε κανείς μια άμεση ανταπόκριση στη σοβαρή και υπεύθυνη αυτή έκκληση του ΟΗΕ, π.χ. τους πολιτικούς να προσπαθούν να καθησυχάσουν τους πανικόβλητους πολίτες συνιστώντας ψυχραιμία και υποσχόμενοι μέτρα, και παλλαϊκές κινητοποιήσεις κ.λ.π., αλλά…τίποτα! Τίποτα απ’ όλα αυτά.
Τα ΜΜΕ -σε ύπνο βαθύ ή στην υπηρεσία συμφερόντων, εκτός από την «Εφ.Συν» (βλ. φύλλο 15.10.18)- αγνόησαν ή δεν έδωσαν κάποια ιδιαίτερη σημασία στην είδηση.
Η κυβέρνηση, παρά την πράσινη σημαία -που καλώς φυσικά ενσωμάτωσε στο έμβλημά του ο ΣΥΡΙΖΑ-, δεν φαίνεται πρόθυμη να κάνει κάτι. Αλλά και η αντιπολίτευση δεν πάει πίσω… Ελπίζω τουλάχιστον στις οικολογικές οργανώσεις (Greenpeace, WWF κ.λπ.) αλλά και στους ανερχόμενους Γερμανούς Πράσινους.
Μήπως τελικά πράγματι «μωραίνει Κύριος ους βούλεται απολέσαι»; Εχουμε αποβλακωθεί τελείως; Τσακωνόμαστε για το «Μακεδονικό» την ώρα που θα έπρεπε να μιλάμε για μια παγκόσμια πανστρατιά όπου δίπλα δίπλα Ελληνες και «Μακεδόνες» και οι λοιποί Βαλκάνιοι και οι λοιποί Ευρωπαίοι και οι λοιποί άνθρωποι του πλανήτη θα παλέψουμε για τη σωτηρία της ζωής πάνω σ’ αυτόν; Οι πολλοί, εννοείται, εναντίον των λίγων και των κομμάτων και των ΜΜΕ που τους υπηρετούν -απρόθυμοι ή ανίκανοι να καταλάβουν τα σημεία των καιρών- που θα προσπαθήσουν να μας σταματήσουν.
Αλλά ποιος μπορεί να σταματήσει τα αφρισμένα κύματα του Ωκεανού;
Και ο Ωκεανός θα είναι τελικά σίγουρα με το μέρος μας. Θα είναι η φύση που εκδικείται, η ζωή που ξαναβρίσκει τον δρόμο της.
* αρχιτέκτονας